Wizyta w Glastonbury: Stonehenge i Avebury

Zdjęcie lokalizacji Stonehenge World Heritage;
obejmuje ono 2600 hektarów (6500 akrów) kredowych nizin
i pól uprawnych w Wiltshire

John ja pojechaliśmy do Stonehenge i Avebury w Wiltshire, Zjednoczone Królestwo. W 1986 r. znalazły się one na liście miejsc Światowego Dziedzictwa (World Heritage Sites) z powodu wyjątkowych prehistorycznych pomników pochodzących z okresów neolitu i brązu.

Stonehenge (3000–1600 r.p.n.e.) jest najsłynniejszym i najbardziej wymyślnym kręgiem kamiennym na świecie. Budowla ta jest zgrana ze wschodem i zachodem Słońca podczas przesilenia. Starożytne i tajemnicze Stonehenge jest także zadziwiającym osiągnięciem prehistorycznej inżynierii.

Patrząc z drogi na Stonehenge John pomyślał, że musi to być budowla pochodzenia pozaziemskiego. Bo nie widać sposobu, w jaki starożytni mieszkańcy tej krainy mogliby przenieść te olbrzymie kamienie na odległość 25 mil [44 km] przez równiny Salisbury z miejsca, gdzie je wydobywano w czasach starożytnych, na wysokość 330 stóp [100 m] n.p.m.

Powiedział: „To musi być ta sama historia, co w przypadku olbrzymich figur kamiennych na Wyspie Wielkanocnej – skąd się wzięły, Bóg tylko wie.”

Mówi Alcheringa:

(Informacje przekazane przez Alcheringę podano w innym kolorze.)

Valerie: Spytałam Alcheringę o początki Stonehenge. Mówi się, że te kamienie zostały tam postawione 3000 lat przed naszą erą lub nawet 5000 lat p.n.e. Czy mógłbyś powiedzieć kiedy zostały tam umieszczone?

Alcheringa: Pierwotne kamienie zostały umieszczone przed upadkiem Atlantydy – innymi słowy, ich wiek wynosi ponad 12000 lat. Jednak mniejsze kamienie zostały dodane przez kapłanów Druidów. My, jak Błękitni Ludzie, nauczyliśmy ludzi tamtych czasów rozumienia ceremonii związanych z astronomią i astrologią i robiliśmy co w naszej mocy, by pomóc im zrozumieć te wpływy na Ziemi.

Jak powiedziałem, miejsce to zmieniło się od czasu, gdy przedstawiliśmy je małym Ziemianom. Jednak, niestety, później wprowadzono pewne obrządki i składano ofiary. Nie takie były zamierzenia – nie tego ich uczyliśmy.

Z punktu widzenia gwiezdnych ludzi, bardzo łatwo było podnosić te olbrzymie kamienie za pomocą lewitacji i rozmieścić na okręgu. Od kiedy wzniesiono kamienne kręgi wystąpiły ruchy w ziemi i niektóre poprzewracały się; ale, jak już mówiłem, prze setki i tysiące lat dodawano coś do kręgów. Pierwotną ich rolą było zgranie ze Słońcem – podczas przesilenia letniego i zimowego.

(Więcej o letnim przesileniu w Stonehenge można przeczytać w artykule National Geographic; patrz też National Geographic o przesileniu zimowym.)

Alcheringa: Był to, i nadal jest, najlepszy czas na obrządki i podnoszenie energii za pomocą modlitw w tamtych czasach, do zgrania z centrum ziemi.

Valerie: Dziękuję. Czy jest cokolwiek innego, co mogłabym powiedzieć? Mam problem z pisaniem tego artykułu!

Alcheringa: Możesz zacytować mnie, moja Droga. Możesz zasugerować, aby ludzie sami zbadali sprawę Stonehenge i Avebury.

Chcę przypomnieć ci, że w tym rejonie istnieje wiele, wiele kręgów zbożowych – nie jest to przypadkowe. Obszar ten jest punktem światła na tej ziemi, podobnie jak inne punkty takie jak piramidy w Egipcie i góra Uluru w środku Australii. Są też inne. Te punkty energii podnoszą świadomość. Swiadomość ludzi może być podniesiona, jeśli są otwarci na zmiany. Tyle tylko masz powiedzieć, moja droga.

Valerie: Ach, w porządku. Dziękuję ci. Mówi się o Druidach. A co powiedziałbyś o Celtach – czy spełniali jakąś rolę w starożytności? A także o Bóstwach (miałam na myśli Izydę i Ozyrysa z Egiptu)?

Alcheringa: To jest to samo, moja droga. Bóstwa to gwiezdni ludzie. Oni rzeczywiście wpływali na ludzi. I właśnie to ci mówię – w tzw. obrzędach pogańskich skupiano się na Słońcu.

Valerie: Tak, rzeczywiści – słońce jest ich centralną sprawą, oczywiście. Dziękuję – dziękuje.

Alcheringa: Cała przyjemność po mojej stronie.

Stonehenge podczas wschodu Słońca

Kiedy z Johnem przyjechaliśmy do Stonehenge, było tam setki turystów czekających na przejście pod drogą, aby dojść na miejsce. Nie pozwolono nam na spacer blisko tych wielkich kamieni. Zauważyliśmy gromadkę ptaków, które siadały na jednym z nadproży akurat, gdy my przyszliśmy, a gdy odchodziliśmy, one odleciały. Uznaliśmy, że był to ‘znak’ od Ducha Świętego, sygnał, że są z nami.

Stado ptaków przylatuje do Stonehenge

W 1953 r. odwiedziłam to miejsce jako młoda kobieta i wówczas byłam rozczarowana, że nie mogę chodzić wewnątrz kręgu ani dotykać ogromnych kamieni. Cały czas miałam nadzieję na znak od Świętego Ducha, ale poza tymi ptakami siadającymi na jednym szczególnym nadprożu, nie było już nic.

Na szczycie postumentu w Stonehenge widać stado ptaków

Szczerze mówiąc, John i ja czuliśmy, że czegoś tu brakuje, a mogło to być to, że chodzili tu wszyscy ci ludzie w braku jakiegoś obrządku … dla uhonorowania tego starożytnego świętego miejsca. To nas smuciło.

Stonehenge w śniegu

Uzyskaliśmy też inny wgląd w związku z Kredą bądź wapniem znajdującym się na dużym obszarze południowej Anglii, a także północnej Francji, który wskazuje starodawny związek tych dwóch miejsc, ongiś, przed znacznymi ruchami tektonicznymi, połączonych.

Z przyjemnością podróżowaliśmy po regionie Wiltshire, starożytnej krainie przesiąkniętej mitami i legendami. Słońce prześwitywało przez duże drzewa liściaste wiszące nad wąskimi drogami miedzy kamiennymi ścianami. Minęliśmy kilka Białych Koni wyżłobionymi wysoko ponad nami w kredzie wzgórz pokrytych zielenią, chociaż nie do wszystkich zdecydowaliśmy się maszerować długimi ścieżkami.

Jeden z Białych Koni w kredowych wzgórzach Wiltshire

W istocie niewiele przejmowałam się białymi koniami, do czasu aż przeczytałam w pewnej witrynie internetowej następującą informację:

"Wiltshire to kraj białych koni. W Brytanii istnieje lub istniało przynajmniej dwadzieścia cztery tego rodzaju figur na wzgórzach, a przynajmniej trzynaście z nich znajduje się w Wiltshire, zaś kolejny, najstarszy z białych koni leży tuż za granicą w Oxfordshire. Większość z tych białych koni jest wyrytych w kredowych wzgórzach. Kredowe wzgórza centralnego Wiltshire stanowi idealne miejsce dla takich figur.

Spośród trzynastu białych koni, które znajdowały się w Wiltshire, osiem ciągle jest widocznych, a pozostałe albo całkiem znikły, albo są pokryte darnią, jednak dawno temu zarosły i już ich nie widać.

Wbrew powszechnemu mniemaniu, większość białych koni nie pochodzi z dalekiej przeszłości. Jedynie biały koń z Uffington ma pochodzenie prehistoryczne, licząc sobie około trzech tysięcy lat. Większość z pozostałych datuje się w przybliżeniu na ostatnie trzysta lat. Biały koń na zboczu może być tworem niestabilnym, zsuwającym się, dlatego w niektórych przypadkach w ogóle nie można określić czasu ich powstania.

Niniejsza witryna (Wiltshire White Horses) jest poświęcona koniom w Wiltshire, ale stara się włączyć wszystkie inne białe konie na zboczach w Brytanii oraz gdzie indziej. Obejmuje ona także takie, które nie są żłobieniami w kredzie, ale zostały stworzone innymi sposobami. Nie ma tam jednak innych figur poza białymi końmi.”

Znaczenie Białego Konia

„Biały Koń to jedno z najpopularniejszych haseł związanych z końmi w internecie. Baza danych Overture liczy 15261 zapytań w grudniu [2010 r.] tylko w języku angielskim. Dlaczego? Cóż specjalnego jest w Białym koniu?

Odpowiedź zawiera się w tym, że Biały Koń ma skrajnie różne znaczenie czy wagę dla różnych ludzi i różnych religii świata. To zróżnicowanie interesów składa się na ogromną liczbę zapytań. Niemniej, dominuje jeden wspólny tu temat: religia, a raczej duchowość – obsesja na punkcie prawd o samym naszym przetrwaniu, o naszym, jako ludzkiej rasy, znaczeniu oraz obecność towarzyszącej temu ikonografii.

Główne powody zainteresowania Białym Koniem są następujące:

Biały Koń był religijnym symbolem Celtów i Rzymian. Istnieje wielka fascynacja Druidami, Stonehenge, religią Celtów oraz pochodzeniem rzeźb w kredzie na nizinach Brytanii oraz w innych miejscach. Epona i jej Biały Koń dzisiaj zyskała status kultu wśród ludzi poszukujących odwiecznych prawd. Złotnicy wytwarzają amulety Epony i naszyjniki.
Jezus jechał na Białym Koniu, pisma święte wspominają o Białym Koniu w Jeźdźcach Apokalipsy, a na Białym Koniu jechał Święty Jerzy w wyprawie krzyżowej. Biały Koń zyskał ogromne znaczenie w ikonografii u chrześcijan. Krzyżowcy, jeśli było to możliwe, jeździli na Białych Koniach a legenda głosi, że zgromadzili armie z białymi flagami i białymi końmi. Na początku Reformacji zwolennicy Martina Luthera spotykali się w gospodzie White Horse (Biały Koń) w Cambridge, a ikonografia przekroczyła Atlantyk wraz z Ojcami Pielgrzymami i zagnieździła się w Stanach Zjednoczonych. Białe Konie stały się symbolami potęgi. Zdobywcy i generałowie armii brali białe konie na swoje wierzchowce.
Hodowla białych koni jako koni wojennych stała się modna. Biały Koń stał się symbolem statusu.
Białe Konie hodowano z powodu ich piękna, wartości symbolicznej oraz jako wierzchowce.
Białe Konie stały się popularnymi tematami dla słynnych malarzy, takich jak Gaugin i Constable.
Białe Konie z Hiszpani i Camargue stanowią opokę dla hodowli białych koni, których posiadaniem dzisiaj się szczycimy i je ujeżdżamy dla przyjemności."

Cytat z: Hints and Things.

Stado białych koni w Camargue – Les Saintes Maries de la Mer

Czyż to nie jest ciekawe – widzieliśmy białe konie w Camargue podczas nocy Wspominania. Zobaczyliśmy tam miejsce, gdzie rodzina Jezusa przybiła do brzegu w południowej Francji po ucieczce z Egiptu.

Symbol białego konia był najwyraźniej znany 5000 lat temu w Briton – nie mogę nie wspomnieć chwili, kiedy po raz pierwszy zbudziłam się na 'Głos' niewidzialnej istoty. Później, gdy zastanawiałam się kim może być ta Istota, nagle zobaczyłam wewnętrznym okiem pięknego białego konia ze skrzydłami. Pierwszą myślą było 'Pegaz.'

Innym razem, kiedy medytowałam o Sai Babie, wewnętrznym okiem zobaczyłam brodatego mężczyznę w białych szatach siedzącego na pięknym białym koniu. Podjechał do mnie i podał mi duży zwój. Niedługo potem otrzymałam materiał do książki „Alcheringa and the first ancestors" [Alcheringa i pierwsi przodkowie, pierwotny tytuł Gwiezdnych Ludzi].

John powiedział: „Napoleon posiadał mnóstwo białych koni – najsłynniejszym był Marengo. Nie udawał się bez niego na pole bitwy i mówi się, że przegrał bitwę pod Waterloo ponieważ stał na ziemi, a nie siedział na koniu.”

Napoleon na swoim Białym Koniu

Przychodzą mi na myśl ludzie posiadający pamięć bycia gwiezdnymi ludźmi i przodkami ludzkiej rasy. Czy nie ma związku tego, że rok w rok pojawia się tak wiele coraz bardziej złożonych kręgów zbożowych z naszym uświadomieniem sobie istnienia gwiezdnych ludzi, o których wiemy, że to właśnie oni tworzą te kręgi?

Proszę popatrzeć na niektóre z tych kręgów zbożowych. Wiele z nich pojawiło się w południowej części Anglii, w szczególności w Wiltshire, w pobliżu tych świętych miejsc.

Link do kręgów zbożowych w Wiltshire, Zjednoczone Królestwo, 2010

Link do kręgów zbożowych – reszta świata

Avebury w Wiltshire było naszym następnym celem podróży. Tutejszy obszar z kamiennymi kręgami jest tak duży, że łatwiej je oglądać na zdjęciach z lotu ptaka. Jest to też centrum ogromnej aktywności powstawania kręgów zbożowych.

Kliknijcie tutaj, by obejrzeć zdjęcia kręgów kamiennych Avebury.

Rów i kamienie w Avebury.

Avebury jest miejscem starożytnego pomnika składającego się z wielkiego henge [obszar z kręgiem kamiennym otoczonego nasypem i rowem], kilku kręgów kamiennych i barrow (kurhanów), otaczających wioskę Avebury w angielskim hrabstwie Wiltshire. Jest to jeden z najpiękniejszych pomników neolitu w Europie a liczy sobie około 5000 lat. Chociaż jest starszy od megalitycznych kamieni Stonehenge, znajdujących się 32 km na południe, oba pomniki w szerokim sensie są sobie współczesne.

Liczące sobie 5000 lat Silbury jest największym prehistorycznym kopcem usypanym przez człowieka w Europie

Wzgórze Silbury (Silbury Hill) jest sztucznym kopcem w pobliżu Avebury w hrabstwie Wiltshire. Jest częścią Stonehenge, Avebury i Stowarzyszonych Miejsc na liście miejsc Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Ze swoją wysokością 37 metres (120 stóp) Wzgórze, będące częścią neolitycznych pomników wokół Avebury (które obejmuje Avebury Ring i West Kennet Long Barrow), jest najwyższym wzniesionym przez człowieka kopcem w Europie i jednym z największych na świecie. Jego rozmiary są zbliżone do mniejszych z egipskich piramid z Gizy (Giza Necropolis).

Rów i krąg kamienny w Avebury

To wielkie Henge, którego wznoszenie rozpoczęło się ponad 5,000 lat temu, obejmuje obszar około 27 akrów [10 ha] . Budowniczowie, korzystając z jedynych narzędzi tamtych czasów, rogów jeleni jako kilofów i bydlęcych łopatek jako szufli, wykopali i przenieśli 120 000 metrów sześciennych materiału. Było to ogromne przedsięwzięcie w każdej mierze i wymagała 1500 000 roboczogodzin.

W środku ogromnego koła znajduje się pub, w którym panuje duży ruch, jest hałaśliwie i i ludzie piją. John był tym bardzo zniesmaczony i krytykował ich. Nie podobała mu się tutejsza energia. Gdy się dostroiliśmy, stwierdziliśmy, że w czasach starożytnych był on kapłanem. Niewątpliwie z tego powodu gniewał się na zachowanie tych ludzi – oni nie okazywali szacunku dla środka tego bardzo dużego kamiennego kręgu.

Położyłam dłonie na jednym z olbrzymich głazów – Strażniku – i poczułam, że niektóre z tych kamieni po ruchach w ziemi zostały przesunięte w niewłaściwe miejsca i że Błękitni Ludzie ponownie je poustawiali, tak jak wcześniej w przypadku Stonehenge, przed upadkiem Atlantydy.

West Kennet Long Barrow

Największy, długi kurhan w Anglii wznosi się na wysokości 107 m.n.p.m. na pagórku nad rzeką Kennet. Przed 5000 lat został usypany z ziemi wykopanej z dwóch rowów po obu stronach. Obejmuje on pięć komnat o ścianach zbudowanych z głazów sarsen [kamieni piaskowca występującego w niektórych rejonach Anglii]. Przez wiele wieków, przed zamknięciem i zapieczętowaniem wielkimi kamieniami, komory były używane jako miejsce rytualnych pogrzebów.

Wejście do komór pogrzebowych w West Kennet Long Barrow

Następny artykuł będzie na temat tajemniczych Rennes Le Chateau oraz Val de Dieu (Dolinie Bogów w południowej Francji)