Rozdział V

Urządzenia do analizy i rejestracji danych

(Ostatnia aktualizacja: 1999.07.07)

Ogólny schemat instalacji radioteleskopu 32-metrowego oraz miejsce przedstawianych tu urządzeń znajduje się na końcu tej strony.


V.1  Terminal VLBI

Aktualnie używany terminal produkcji Penny & Giles (Wielka Brytania) jest wzorowany na systemie VLBA. Składa się on z trzech głównych bloków: zespołu konwerterów, formatera i rejestratora. Blok konwerterów IF (częstości pośrednich) realizuje przemianę częstości sygnału wejściowego z zakresu 500 – 1000 MHz do zakresu wideo. Zawiera on 8 (z możliwością powiększenia tej liczby do 14) konwerterów częstości, tzw. BBC. Każdy konwerter ma własną przemianę częstości z krokiem oscylatora 10 kHz, zestaw filtrów 0,064 – 16 MHz (w postępie dwójkowym) oraz wyjście sygnałowe (0 dBm) górnej (USB) i dolnej (LSB) wstęgi bocznej.


RysV1a.jpg: Terminal VLBI

Rys. V.1a: Terminal VLBI

W bloku formatera następuje zamiana sygnałów analogowych pochodzących z BBC do postaci cyfrowej (konwersja jedno- lub dwubitowa) i przesłanie ich wraz z innymi ważnymi informacjami do rejestratora magnetycznego.

Blok rejestratora jest oparty o Sirius Laboratory Data Recorder firmy Penny & Giles zmodyfikowany przez dodanie lub zmianę specjalnej elektroniki read-write, stosów głowic (headstack) zgodnych z terminalem VLBA zamontowanych na specjalnej ruchomej platformie i kontrolera VME sterowanego przez mikroprocesor 68000.

RysV1b.jpg: Maszyna PSR

Rys. V.1b: Maszyna pulsarowa PSPM II
Rejestracja sygnału odbywa się na taśmach magnetycznych o szerokości 1 cala i długości ok. 8 000 lub 17 000 stóp. Z jednego stosu głowic zapisu można dokonywać jednocześnie na 32 ścieżkach. Częstość pracy terminala synchronizowana jest do atomowego wzorca częstości, a zasilanie całości odbywa się poprzez UPS.

Cały terminal pracuje pod kontrolą komputera PC Pentium 130 (HP) i oprogramowania ,,Field System" opracowanego w GSFC, NASA. Szczegółowy opis tego urządzenia zawiera dokumentacja: Single/Dual Head Data Acquisition Recorder Rack Incorporating VME Control Rack, Penny & Giles Data Systems Ltd., Wookey Hole, Somerset (Anglia), 1995.


V.2  Maszyna pulsarowa

Maszyna pulsarowa, PSPM II, została zbudowana (budowę rozpoczęto w czerwcu 1995 r.) na Pennsylvania State University i w czerwcu 1996 r. zainstalowana w Centrum Astronomii. Jest to rodzaj odbiornika, z zestawem 64 szerokopasmowych (3 MHz) filtrów na każdą polaryzację, przewidziany do obserwacji pulsarów w paśmie 1.4 GHz.

Szczegóły konstrukcyjne tego urządzenia znajdują się w 4-tomowej dokumentacji pt. Maszyna pulsarowa. Poniższy schemat pochodzi z pracy: Bryan A. Jacoby, A Broadband Receiver for High Frequency Observations of Radio Pulsars, Pennsylvania State University, 1997.


RysV2.gif: PSPMII

Rys. V.2: Niektóre szczegóły budowy maszyny pulsarowej


V.3  Spektrograf cyfrowy 16 384-kanałowy — A. Kępa

Urządzenie zostało wykonane w CA UMK w latach 1997 – 1998 w oparciu o technologię układów scalonych CMOS wielkiej skali integracji. Układy korelatorów cyfrowych zakupione zostały w USA. Każdy z nich zawiera 1024 kanały korelatorów cyfrowych. Spektrograf składa się z modułu korelatorów zawierającego 16 takich układów zestawionych w czterech torach po 4096 kanałów, modułu samplerów (układów próbkujących) zawierającego cztery szybkie, trzypoziomowe samplery zbudowane w oparciu o technologię ECL, modułu syntezera częstotliwości zegarowej do próbkowania sygnału, modułu chłodzenia płyty korelatorów z zabezpieczeniem termicznym, modułu komputera PC Pentium sterującego całym procesem korelacji i odczytem danych oraz blokiem zasilaczy.

Moduł korelatorów jest zbudowany na bazie płyty drukowanej (również zakupionej w USA). Został on zaadoptowany do technologii CMOS, by mógł być sterowany przez typową kartę I/O komputera PC; jedynie jego wejścia sygnałowe pracują w technologii ECL, by osiągnąć pełną szybkość pracy. Maksymalna częstotliwość pracy wynosi ponad 100 MHz, ograniczona została jednak do 100 MHz ze względu na własności samplerów cyfrowych. Oznacza to, że wstęga obrabianego sygnału wynosi maksymalnie 50 MHz. Płyta korelatorów zawiera cztery tory, każdy po 4096 kanałów, zatem używając czterech samplerów można złożyć wstęgę 200 MHz w trybie pracy autokorelacyjnej. Możliwy jest także korelacyjny tryb pracy, wtedy w każdym kanale dwa pierwsze korelatory dokonują autokorelacji sygnału a dwa kolejne 'kroskorelacji' (korelacji krzyżowej). 32-bitowe dane z każdego ze wszystkich 16 384 kanałów są wczytywane szeregowo do komputera sterującego w czasie 0,6 s. Komputer dokonuje niezbędnej obróbki i prezentacji danych.


RysV3a.jpg: Spektrograf-czoło RysV3b.jpg: Spektrograf-wnętrze

Rys. V.3: Spektrograf cyfrowy: płyta czołowa (na tle radioteleskopu 15-metrowego; zdjęcie z lewej) i płyta główna z 16 1024-kanałowymi scalonymi układami korelatorów (z prawej)

Moduł samplerów opracowany i wykonany całkowicie w CA UMK zawiera cztery samplery pracujące z maksymalną prędkością 100 MHz. Wykonany jest w technologii ECL. Czułości wejść dopasowano do poziomu sygnałów wyjściowych z BBC terminala VLBI. Samplery są w istocie dwubitowymi przetwornikami analogowo-cyfrowymi. Ich cztery logiczne stany wyjściowe są przekształcane na trzy liczby dwubitowe akceptowane przez korelatory. Moduł samplerów zawiera także układ formowania i dystrybucji częstotliwości taktowania, układy automatyki poziomu zera i stabilne źródło napięć odniesienia (poziomy próbkowania sygnału w.cz.).

Moduł syntezera sygnałów zegarowych wytwarza 16 częstotliwości od 1 MHz do 64 MHz w postępie dwójkowym oraz dodatkowo 100 MHz by uzyskać pełną szybkość korelatora. Częstotliwości te są synchronizowane fazowo (PLL) do wzorcowej częstotliwości 10 MHz pochodzącej z wzorca wodorowego. Moduł ten wykonano w technologii ECL.

Moduł komputera PC Pentium w wersji przemysłowej zawiera 32 MB RAM, dysk twardy 2,3 GB, dwie typowe karty I/O, kartę sieciową do komunikacji zewnętrznej. Pracuje pod systemem operacyjnym LINUX.

Moduł chłodzenia płyty korelatorów jest niezbędny ze względu na dużą moc rozpraszaną w każdym z układów scalonych korelatorów (około 4 W, około 64 W na płycie). Aby dodatkowo zabezpieczyć układy korelatorów zastosowano czujniki termiczne, które w razie uszkodzenia wentylatorów chłodzących odcinają zasilanie płyty modułu korelatora.

Moduł zasilaczy układu składa się z dwóch typowych zasilaczy komputerowych o mocy 200 W do zasilania komputera i płyty korelatora oraz wykonanych w CA UMK zasilaczy do logiki ECL (-5,2 V, -2 V) i zasilania części analogowej ±5 V.


RysV4.gif: Schemat spektrografu

Rys. V.4: Schemat blokowy spektrografu szerokopasmowego


Ogólny schemat instalacji RT32

RysV5.gif: Schemat ogólny LB



File translated from TEX by TTH, version 3.40 on 06 Aug 2003.